Sergio del Molino

Los monstruos existen y se pasean entre nosotros, quizá seamos nosotros mismos. Este es el punto de partida de la nueva obra de Sergio del Molino, un viaje que esta vez nos enseña a mirar hacia el territorio más común y a la vez el más individual: la piel humana. Una grave psoriasis, que llena el cuerpo de costras y hace imposible mostrar la desnudez, le sirve al narrador para analizar la vida de diversos personajes conocidos que han sufrido las consecuencias de la mala piel. La vergüenza de sentirse observado y la necesidad de ocultarse, la cultura de la imagen y de la hipermedicalización, el racismo y el clasismo son paradas de este viaje por los secretos que cubrimos con la ropa y que hacen de nuestra piel una frontera con el mundo.… (more)

Estaba por darlle dúas porque hai un único ensaio- porque falar de capítulos ben enlazados en esta obra sería faltar á verdade- que é salvable, pero vou permanecer fiel ao meu sistema de estrelas e recoñecer que foi tempo perdido.
Podía ter sido bastante máis de terse molestado, pero aínda que xa avisa que vai facer de todista (léase polítólogo, historiador, antropólogo, sociólogo á par que periodista e filólogo) con toda liberalidade (supoño que se referiría ao innecesario rigor) e nisto hai que agradecer que non engana, o libro é bastante decepcionante en xeral e bastante deslabazado en conxunto. Supoño que na novela se lucirá máis, porque hai parágrafos nos que si se ve que o seu estilo ten cualidade.… (more)

Estaba por darlle dúas porque hai un único ensaio- porque falar de capítulos ben enlazados en esta obra sería faltar á verdade- que é salvable, pero vou permanecer fiel ao meu sistema de estrelas e recoñecer que foi tempo perdido.
Podía ter sido bastante máis de terse molestado, pero aínda que xa avisa que vai facer de todista (léase polítólogo, historiador, antropólogo, sociólogo á par que periodista e filólogo) con toda liberalidade (supoño que se referiría ao innecesario rigor) e nisto hai que agradecer que non engana, o libro é bastante decepcionante en xeral e bastante deslabazado en conxunto. Supoño que na novela se lucirá máis, porque hai parágrafos nos que si se ve que o seu estilo ten cualidade.… (more)